Wszyscy jesteśmy narażeni na zachorowanie - nie dyskryminuj osób chorych

Pomimo pogłębienia wiedzy o chorobie COVID-19, stosowania zasad zapobiegania przenoszeniu się infekcji i wprowadzenia bezpłatnych szczepień, istnieje strach przed tą chorobą. Ale pomimo tego strachu, wciąż jesteśmy ludźmi i powinniśmy traktować osoby chore, jak i te przebywające na kwarantannie tak jak sami chcielibyśmy być traktowani. Mogą to być nasi bliscy, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi. Osoby te, w czasie choroby lub kwarantanny, szczególnie potrzebują wsparcia od nas. Nałożone na nich izolacje lub kwarantanny, drastycznie ograniczają możliwość samodzielnego zabezpieczania swoich potrzeb życiowych. Dodatkowo u osób zakażonych COVID-19 stan zdrowia może gwałtownie ulegać zmianie, może się pogarszać. Dajmy im odczuć, że jesteśmy w pobliżu, jesteśmy z nimi w kontakcie. Troszczymy się o ich potrzeby bytowe i czuwamy nad ich stanem zdrowia tak, aby szybko reagować w sytuacji pogorszenia.

Wirus nie wybiera!

Choroba COVID-19 dotyka ludzi w sposób równy, niezależnie czy jest się zwykłym obywatelem, politykiem czy celebrytą. Każdy może ją mieć. Dlatego choroba ta wymaga od nas solidarności. Dziś jesteśmy zdrowi - jutro możemy być chorzy. Pomagając teraz chorym i osobom na kwarantannie, być może od nich otrzymamy pomoc kiedy nas obejmie izolacja lub kwarantanna w powodu choroby COVID-19.

W jaki walczyć z pandemią skutecznie, ale przede wszystkim bezpiecznie

Ważne, aby pomagać w sposób bezpieczny z ograniczaniem możliwości zakażenia się. Dlatego w kontaktach z osobami mającymi COVCID-19 lub będącymi na kwarantannie zawsze używamy jednorazowych środków ochrony osobistej, płynów dezynfekcyjnych i utrzymujemy dystans 1,5 m od tych osób, jeśli tylko jest to możliwe. Jeśli jest konieczny bliski kontakt z osobą chorą lub na kwarantannie np. w celu podania posiłku czy zabiegów pielęgnacyjnych, starajmy się, aby trwał poniżej 15 minut i był koniecznie w jednorazowych środkach ochrony osobistej, które następnie wyrzucamy.

Już w lutym 2020 r. Światowa Organizacja Zdrowia opracowała zestaw zaleceń zapobiegających stygmatyzacji społecznej związanej z COVID-19. Pomimo upływu 1,5 roku nic się z tych zaleceń nie przedawniło. Cały czas są aktualne, warto więc je nadal propagować.

i

Jak rozmawiać w czasie pandemii?

• rozmawiaj na temat nowej choroby koronawirusowej (COVID-19),
• mów o „osobach, które mają COVID-19”, „osobach, które są leczone na COVID-19”, „osobach, które zdrowieją po COVID-19” lub „osobach, które zmarły po zakażeniu się wirusem COVID-19”,
• mów o „osobach, które mogą mieć COVID-19”, lub o „domniemanych osobach, które mogą mieć COVID-19”,
• mów dokładnie o ryzyku związanym z COVID-19, opierając się na danych naukowych i najnowszych oficjalnych poradach na temat zdrowia,
• mów pozytywnie i podkreślaj skuteczność środków zapobiegawczych i leczniczych. Dla większości ludzi jest to choroba, którą można pokonać. Istnieją proste kroki, które wszyscy możemy podjąć, aby zapewnić bezpieczeństwo nas samych, naszych bliskich i osób najbardziej narażonych na ryzyko zakażenia,
• mów o skuteczności stosowania środków ochronnych zapobiegających zakażeniu nowym koronawirusem; mów także o skuteczności wczesnego badania przesiewowego, testów i leczenia.

Czego unikać w czasie pandemii?

• nie łącz miejsc lub pochodzenia etnicznego zakażonych osób z samą chorobą. To nie jest „Wirus Wuhan”, „Wirus Azjatycki”. Oficjalna nazwa choroby została specjalnie wybrana w sposób pozwalający uniknąć stygmatyzacji - „co” to korona, „vi” to wirus, a „d” to choroba (z ang. disease), 19 ponieważ choroba pojawiła się w roku 2019,
• nie odnoś się do osób z chorobą jako „przypadków COVID-19” lub „ofiar”,
• nie mów o „podejrzanych o COVID-19” lub „podejrzanych przypadkach”,
• nie mów o ludziach, którzy „przenoszą COVID-19”, „zakażają innych” lub „rozprzestrzeniają wirusa”, ponieważ sugeruje to celową transmisję i przypisuje winę. Używanie terminologii kryminalizującej lub odczłowieczającej stwarza wrażenie, że osoby z chorobą w jakiś sposób zrobiły coś złego lub są mniej ludzkie niż reszta z nas. Podsyca stygmatyzację, osłabia empatię i potencjalnie wzmaga niechęć do szukania pomocy, leczenia lub udziału w badaniach przesiewowych, testach i kwarantannie,
• nie powtarzaj, nie dziel się niepotwierdzonymi plotkami i unikaj języka hiperbolicznego wykorzystującego słowa, takie jak „plaga”, „apokalipsa” itp. do podsycania atmosfery strachu,
• nie podkreślaj i nie rozpamiętuj negatywnych wiadomości o zagrożeniu. Musimy współpracować, aby zapewnić bezpieczeństwo najbardziej narażonym osobom.

Źródło: www.who.int/docs/default-source/coronaviruse/covid19-stigmaguide.pdf?sfvrsn=226180f4_2 Zaktualizowane: 24 luty 2020 - Wersja polska: Jakub Bil, Anna Szczegielniak © Światowa Organizacja Zdrowia 2020

Artykuł sponsorowany