TV
Pogoda
Wideo
O początkach kapliczek krążą liczne legendy, różniące się między sobą w szczegółach. Wszystkie jednak nawiązują do powstania kaplicy i objawień św. Antoniego w latach 70. XVII wieku, kiedy to właścicielami Łagiewnik była rodzina Żeleskich. Ponieważ święty ukazywał się w habicie franciszkańskim, sprowadzono wkrótce takowych braci oraz obraz św. Antoniego, który niebawem zasłynął licznymi łaskami. Po wielu staraniach, na mocy dekretu Kongregacji z 22 lipca 1680 r., Łagiewniki zostały ogłoszone jako miejsce cudowne, a franciszkanie uznani za pierwszych posiadaczy i stróżów tego miejsca.
Polecany artykuł:
W 1682 r. w związku z dużą liczbą napływających pielgrzymów, zbudowano na miejscu drewnianej kapliczki duży drewniany kościół na planie krzyża z trzema wieżami oraz drewnianym klasztorem dla dwunastu zakonników. Z udziałem biskupa kujawskiego i około 15 tys. wiernych uroczyście przeniesiono do niego obraz św. Antoniego, a modrzewiową, drewnianą kapliczkę Żeleskiego z 1676 r. (znaną obecnie jako św. Antoniego) przeniesiono do tzw. Pustelni (przy obecnej ul. Wycieczkowej 75). Kapliczka św. Antoniego to najstarszy zabytek zachowany na terenach Łodzi. W latach 1701–1723 w miejsce drewnianego wybudowano murowany kościół w stylu barokowym kościół pod wezwaniem św. Antoniego.
ZOBACZ TEŻ: WAKACJE 2020: ZOBACZ najlepsze atrakcje Łodzi! [GALERIA TOP 15]
Obok kapliczki św. Antoniego w lesie łagiewnickim znajduje się druga – pod wezwaniem św. Rocha i św. Sebastiana, pochodząca z początku XVIII wieku. Możliwe jest, że do jej budowy użyto drewna z rozebranego pierwotnego kościoła, kiedy pobudowano obecny, murowany. Kapliczka posiada konstrukcję zrębową, płaski strop i barokowy, nadwieszony chór. W ołtarzu z XVIII w. mieści się odnowiony obraz św. Rocha, zaś na ścianach obok zawieszone są dwie tablice wotywne.
Źródło: Wikipedia.org
